บันทึกการเรียนประจำวันพฤหัสบดี ที่ 28 เมษายน 2559 (เรียนชดเชย)

Lesson 9

 Knowledge:

โปรแกรมการศึกษาเฉพาะบุคคล (Individualized Education Program)

• แผน IEP

1. แผนการศึกษาที่ร่างขึ้น
2. เพื่อให้เด็กพิเศษแต่ละคนได้รับการสอน และการช่วยเหลือฟื้นฟูให้เหมาะสมกับความต้องการและความสามารถของเขา
3. ด้วยการจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของเด็ก
4. โดยระบุเวลาเริ่มต้นและสิ้นสุดการใช้แผนและวิธีการวัดประเมินผลเด็ก

• การเขียนแผน IEP

1. คัดแยกเด็กพิเศษ
2. ครูต้องรู้ว่าเด็กมีปัญหาอะไร
3. ประเมินพัฒนาการเด็กเป็นระยะ จะทำให้ทราบว่าจะต้องเริ่มช่วยเหลือเด็กจากจุดไหน ในทักษะใด 
4. สามารถทำอะไรได้  / เด็กไม่สามารถทำอะไรได้
5. แล้วจึงเริ่มเขียนแผน IEP

• IEP ประกอบด้วย

1. ข้อมูลส่วนตัวของเด็ก
2. ระบุว่าเด็กมีความจำเป็นต้องได้รับบริการพิเศษอะไรบ้าง
3. การระบุความสามารถของเด็กในขณะปัจจุบัน
4. เป้าหมายระยะยาวประจำปี / ระยะสั้น
5. ระบุวัน เดือน ปี ที่เริ่มทำการสอน และคาดคะเนการสิ้นสุดของแผน
6. วิธีการประเมินผล

ประโยชน์ต่อเด็ก

• ได้เรียนรู้ตามความสามารถของตน
• ได้มีโอกาสพัฒนาตามศักยภาพของตน
• ได้รับการศึกษาและฟื้นฟูอย่างต่อเนื่องและเหมาะสม
• ถ้าเด็กเข้าเรียนในโรงเรียนจะไม่ถูกจัดเข้าชั้นเรียนเฉยๆ

ประโยชน์ต่อครู

• เป็นแนวทางการจัดการเรียนการสอนที่ตรงกับความสามารถและความต้องการของเด็ก
• เป็นแนวทางในการเลือกสื่อการสอนและวิธีการสอนให้เหมาะกับเด็ก
• ปรับเปลี่ยนได้เมื่อความต้องการเปลี่ยนแปลงไป
• เป็นแนวทางในการประเมินผลการเรียนและการเขียนรายงานพัฒนาการความก้าวหน้าของเด็ก
• ตรวจสอบและประเมินได้เป็นระยะ

ประโยชน์ต่อผู้ปกครอง

• ได้มีส่วนร่วมในการจัดทำแผนการเรียนรายบุคคล เพื่อให้เด็กได้พัฒนาความสามารถได้สูงสุดตามศักยภาพ
• ทราบร่วมกับครูว่าจะฝึกลูกของตนอย่างไร
• เกิดความร่วมมือในการพัฒนาเด็ก มีการติดต่อสื่อสารกันอย่างต่อเนื่อง และใกล้ชิดระหว่างบ้านกับโรงเรียน

ขั้นตอนการจัดทำแผนการศึกษารายบุคคล

   

• การรวบรวมข้อมูล เช่น รายงานทางการแพทย์  รายงานการประเมินด้านต่างๆ บันทึกจากผู้ปกครอง ครู และผู้ที่เกี่ยวข้อง

• การจัดทำแผน  ได้แก่  ประชุมผู้ที่เกี่ยวข้อง   กำหนดจุดมุ่งหมายระยะยาวและระยะสั้น  กำหนดโปรแกรมและกิจกรรม   จะต้องได้รับการรับรองแผนการศึกษาเฉพาะบุคคลจากทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง

• การใช้แผน

1. แผนเสร็จสมบูรณ์ ครูจะนำไปใช้โดยจะใช้แผนระยะสั้น
2. นำมาทำเป็นจุดประสงค์เชิงพฤติกรรม
3. แยกย่อยขั้นตอนการสอนให้เหมาะกับเด็ก
4. จัดเตรียมสื่อและจัดกิจกรรมการเรียนการสอน
5. ต้องมีการสังเกตเก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเด็กและความสามารถ โดยคำนึงถึง

• ขั้นตอนพัฒนาการของเด็กปกติ
• ตัวชี้วัดพื้นฐานที่เกี่ยวกับปัญหาของพัฒนาการเด็ก
• อิทธิพลของสิ่งแวดล้อมของเด็กและผู้ใหญ่ที่มีผลต่อการแสดงออกของเด็ก

• การประเมินผล 

โดยทั่วไปจะประเมินภาคเรียนละครั้ง หรือย่อยกว่านั้น

ควรมีการกำหนดวิธีการประเมิน และเกณฑ์วัดผล

** การประเมินในแต่ละทักษะหรือแต่ละกิจกรรม

อาจใช้วิธีวัดและกำหนดเกณฑ์แตกต่างกัน**

การจัดทำ IEP

ทำกิจกรรมวาดวงกลม เพื่อทายลักษณะนิสัย แล้วนำไปประกอบเป็นต้นไม้ แสดงถึงความรัก สามัคคีกลมเกลียวกันระหว่างเพื่อนในห้องเรียน

หมายเหตุ

เนื่องจากสัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์สุดท้ายของการเรียนการสอน จึงได้มีการมีแจกรางวัลเด็กดีให้กับนักศึกษาที่เข้าเรียนครบ ตรงต่อเวลาในการเรียน ซึ่งก็เป็นอีกหนึ่งปีที่ข้าพเจ้าได้รับรางวัลเด็กดีอีกครั้ง

Apply:   

Evaluation: 

  Teacher :  

เข้าสอนตรงเวลา ชี้แจงรายละเอียดเกี่ยวกับเนื้อหาที่เรียนได้ชัดเจนและเข้าใจง่าย

 Friends:   

แต่งกายเรียบร้อย เข้าเรียนตรงเวลา

 Self:  

เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย มีการจดบันทึกเกี่ยวกับเนื้อหาที่เรียน

บันทึกการเรียนประจำวันศุกร์ ที่ 22 เมษายน 2559

Lesson 8

 Knowledge:

การส่งเสริมพัฒนาการและการปรับพฤติกรรม เด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษ

1. เพื่อให้เด็กสามารถช่วยเหลือตนเองได้ในชีวิตประจำวัน 
2. ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้ใกล้เคียงกับคนปกติมากที่สุด  
3. เน้นการดูแลแบบองค์รวม (Holistic Approach)

การฟื้นฟูสมรรถภาพทางการศึกษา

• เพิ่มทักษะพื้นฐานด้านสังคม การสื่อสาร และทักษะทางความคิด 
• เกิดผลดีในระยะยาว 
• เน้นการเตรียมความพร้อมเพื่อให้เด็กสามารถใช้ในชีวิตประจำวันจริงๆแทนการฝึกแต่เพียงทักษะทางวิชาการ
• แผนการจัดการศึกษาเฉพาะบุคคล 
•     (Individualized Education Program; IEP)
• โรงเรียนการศึกษาพิเศษเฉพาะทาง โรงเรียนเรียนร่วม ห้องเรียนคู่ขนาน

การฟื้นฟูสมรรถภาพทางสังคม

• การฝึกฝนทักษะในชีวิตประจำวัน (Activity of Daily Living Training)
• การฝึกฝนทักษะสังคม (Social Skill Training)
• การสอนเรื่องราวทางสังคม (Social Story)

การบำบัดทางเลือก

การสื่อความหมายทดแทน (AAC)

ศิลปกรรมบำบัด (Art Therapy)

ดนตรีบำบัด (Music Therapy)

การฝังเข็ม (Acupuncture)

การบำบัดด้วยสัตว์ (Animal Therapy)

การสื่อความหมายทดแทน (Augmentative and Alternative Communication ; AAC)

การรับรู้ผ่านการมอง (Visual Strategies) 

โปรแกรมแลกเปลี่ยนภาพเพื่อการสื่อสาร (Picture Exchange Communication System; PECS) 

เครื่องโอภา (Communication Devices) 

โปรแกรมปราศรัย

Picture Exchange Communication System (PECS)

บทบาทของครู

1.    ตำแหน่งการนั่งของเด็กไม่ควรให้นั่งติดหน้าต่างหรือประตู
2. ให้เด็กนั่งแถวหน้าสุดใกล้โต๊ะครู
3. ให้เด็กนั่งติดกับนักเรียนที่ไม่ค่อยเล่น ไม่ค่อยคุยในระหว่างเรียน
4. ให้เด็กมีกิจกรรม เปลี่ยนอิริยาบถบ้าง 

การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

• ทักษะทางสังคม

• เด็กพิเศษที่ขาดทักษะทางสังคม ไม่ได้มีสาเหตุมาจากการพ่อแม่
• การอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี ไม่ได้เป็นเครื่องรับประกันว่าเด็กจะมีพัฒนาการต่างๆอย่างมีความสุข

กิจกรรมการเล่น

• การเล่นเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อการเรียนรู้ทักษะทางสังคม
• เด็กจะสนใจกันเองโดยอาศัยการเล่นเป็นสื่อ
• ในช่วงแรกๆ เด็กจะไม่มองเด็กคนอื่นเป็นเพื่อน  แต่เป็นอะไรบางอย่างที่น่าสำรวจ สัมผัส ผลัก ดึง

การกระตุ้นการเลียนแบบและการเอาอย่าง

1. วางแผนกิจกรรมการเล่นไว้หลายๆอย่าง
2. คำนึงถึงเด็กทุกๆคน
3. ให้เด็กเล่นเป็นกลุ่มเล็กๆ 2-4 คน
4. เด็กปกติทำหน้าที่เหมือน “ครู” ให้เด็กพิเศษ

ครูปฏิบัติอย่างไรขณะเด็กเล่น

1. อยู่ใกล้ๆ และเฝ้ามองอย่างสนใจ
2. ยิ้มและพยักหน้าให้ ถ้าเด็กหันมาหาครู
3. ไม่ชมเชยหรือสนใจเด็กมากเกินไป
4. เอาวัสดุอุปกรณ์มาเพิ่ม เพื่อยืดเวลาการเล่น
5. ให้ความคิดเห็นที่เป็นแรงเสริม

• ทักษะภาษา

การวัดความสามารถทางภาษา

• เข้าใจสิ่งที่ผู้อื่นพูดไหม
• ตอบสนองเมื่อมีคนพูดด้วยไหม
• ถามหาสิ่งต่างๆไหม
• บอกเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นไหม
• ใช้คำศัพท์ของตัวเองกับเด็กคนอื่นไหม

การปฏิบัติของครูและผู้ใหญ่

• ไม่สนใจการพูดซ้ำหรือการออกเสียงไม่ชัด
• ห้ามบอกเด็กว่า  “พูดช้าๆ”   “ตามสบาย”   “คิดก่อนพูด”
• อย่าขัดจังหวะขณะเด็กพูด
• อย่าเปลี่ยนการใช้มือข้างที่ถนัดของเด็ก
• ไม่เปรียบเทียบการพูดของเด็กกับเด็กคนอื่น
• เด็กที่พูดไม่ชัดอาจเกี่ยวข้องกับการได้ยิน

ความรับผิดชอบของครูปฐมวัย

การรับรู้ภาษามาก่อนการแสดงออกทางภาษา

ภาษาที่ไม่ใช่คำพูดมาก่อนภาษาพูด

ให้เวลาเด็กได้พูด

คอยให้เด็กตอบ (ชี้แนะหากจำเป็น)

เป็นผู้ฟังที่ดีและโตต้อบอย่างฉับไว (ครูไม่พูดมากเกินไป)

เด็กไม่ได้เรียนรู้ภาษาจากการฟังเพียงอย่างเดียว

• ทักษะการช่วยเหลือตนเอง

การสร้างความอิสระ

เด็กอยากช่วยเหลือตนเอง

อยากทำงานตามความสามารถ

เด็กเลียนแบบการช่วยเหลือตนเองจากเพื่อน เด็กที่โตกว่า และผู้ใหญ่

หัดให้เด็กทำเอง

ไม่ช่วยเหลือเกินความจำเป็น (ใจแข็ง)

ผู้ใหญ่มักทำสิ่งต่างๆให้เด็กมากเกินไป

ทำให้แม้กระทั่งสิ่งที่เด็กสามารถทำได้เองหากให้เวลาเขาทำ

“ หนูทำช้า ”  “ หนูยังทำไม่ได้ ” 

จะช่วยเมื่อไหร่

1. เด็กก็มีบางวันที่ไม่อยากทำอะไร , หงุดหงิด , เบื่อ , ไม่ค่อยสบาย
2. หลายครั้งเด็กจะขอความช่วยเหลือในสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปแล้ว
3. เด็กรู้สึกว่ายังมีผู้ใหญ่ที่พึ่งได้ แต่ต้องได้รับความช่วยเหลือเฉพาะสิ่งที่เด็กต้องการ
4. มักช่วยเด็กในช่วงกิจกรรม

การควบคุมกล้ามเนื้อเล็ก

• การกรอกน้ำ ตวงน้ำ
• ต่อบล็อก
• ศิลปะ
• มุมบ้าน
• ช่วยเหลือตนเอง

ตัวอย่างอุปกรณ์สำหรับเด็กพิเศษ

ลูกปัดไม้ขนาดใหญ่

รูปต่อที่มีจำนวนชิ้นไม่มาก

การวางแผนการเตรียมพื้นฐานทางวิชาการ

  

1. จัดกลุ่มเด็ก
2. เริ่มต้นเรียนรู้โดยใช้ช่วงเวลาสั้นๆ
3. ให้งานเด็กแต่ละคนอย่างชัดเจนว่าต้องทำที่ไหน
4. ติดชื่อเด็กตามที่นั่ง
5. ใช้อุปกรณ์ที่เด็กคุ้นเคย
6. บันทึกว่าเด็กชอบอะไรที่สุด
7. รู้ว่าเมื่อไหร่จะเปลี่ยนงาน
8. มีอุปกรณ์ไว้สับเปลี่ยนใกล้มือ
9. เตรียมทุกอย่างให้พร้อมก่อนเด็กมาถึง

Apply:   

Evaluation: 

  Teacher :  

เข้าสอนตรงเวลา ชี้แจงรายละเอียดเกี่ยวกับเนื้อหาที่เรียนได้ชัดเจนและเข้าใจง่าย

 Friends:   

แต่งกายเรียบร้อย เข้าเรียนตรงเวลา

 Self:  

เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย มีการจดบันทึกเกี่ยวกับเนื้อหาที่เรียน

บันทึกการเรียนประจำวันศุกร์ ที่ 1 เมษายน 2559

Lesson 7

 Knowledge:

• การจัดประสบการณ์ การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

• ทำกิจกรรมวาดดอกบัว

     ซึ่งกิจกรรมนี้เปรียบเสมือนการทดสอบว่า ถ้าเราเป็นครูเราจะมองเด็กอย่างไร ระหว่างจะมองเด็กด้วยสิ่งที่เราเห็น สิ่งที่เด็กเป็นจริงๆ หรือจะมองแบบผ่านๆแล้วใช้การเติมแต่งเพิ่มเติมเข้าไปว่าเด็กเป็นอย่างไรซึ่งบางครั้งก็อาจจะเกินความเป็นจริง

Apply:   

Evaluation: 

  Teacher :  

เข้าสอนตรงเวลา ชี้แจงรายละเอียดเกี่ยวกับเนื้อหาที่เรียนได้ชัดเจนพร้อมทั้งมีวีดีโอประกอบชัดเจน และยังมีกิจกรรมให้ทำเป็นการวัดความเป็นครูจริงๆ

   Friends:   

แต่งกายเรียบร้อย เข้าเรียนตรงเวลา มีคุยกันบ้างบางเวลา

 Self:  

เข้าเรียนตรงเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย มีการจดบันทึกเกี่ยวกับเนื้อหาที่เรียน